در ذهن من شکی نیست که فعالیت اقتصادی واقعی تا حد زیادی تثبیت شده است ، حتی اگر اقتصادی هنوز هم نیاز به حمایت از سیاست های توسعه یافته فدرال رزرو برای ادامه رشد داشته باشد. نگاهی عمیق تر به گزارش اشتغال (فراتر از بیکاری تیتر) بینش هایی را در مورد این نکته ارائه می دهد که هنوز هم ممکن است برخی از نگرانی ها در اقتصاد وجود داشته باشد.

با این حال ، به طور کلی ، اقتصاد انعطاف پذیر به نظر می رسد و از بدترین بحران مالی از زمان رکود بزرگ سال 1929 به خوبی بهبود یافته است.

حتی با بهبود اقتصادی ، شاخص های کمی وجود دارد که در پایین ترین سالها قرار دارند. یکی از شاخص های اقتصادی که من در گذشته از نزدیک دنبال کرده ام ، سرعت پول است. من این عقیده را دارم که سرعت پول شاخص خوبی از فعالیت اقتصادی واقعی است زیرا سرمایه گذاران باید فراتر از شماره های عناوین منتشر شده توسط دولت باشند.

نمودار اول در زیر سرعت سهام پول M1 را نشان می دهد و مشخص است که سرعت سهام پول M1 از سال 1975 در پایین ترین سطح خود قرار دارد.

نمودار دوم زیر سرعت سهام پول M2 را نشان می دهد و مشخص است که سرعت سهام M2 پول در پایین ترین سطح خود قرار دارد زیرا داده ها برای اولین بار در سال 1959 ثبت شد.

قبل از صحبت در مورد عوامل و دلایل ، بیانیه زیر از بانک مرکزی فدرال رزرو سنت لوئیس در مورد مهم سرعت پول - آمده است -

سرعت پول فرکانس است که در آن یک واحد ارز برای خرید کالاها و خدمات تولید شده داخلی در یک بازه زمانی معین استفاده می شود. به عبارت دیگر ، این تعداد دفعاتی است که یک دلار برای خرید کالا و خدمات در هر واحد زمان صرف می شود. اگر سرعت پول در حال افزایش باشد ، معاملات بیشتری بین افراد در یک اقتصاد اتفاق می افتد. فرکانس مبادله ارز را می توان برای تعیین سرعت یک مؤلفه معین از عرضه پول استفاده کرد و بینشی در مورد اینکه مصرف کنندگان و مشاغل پس انداز می کنند یا پول خود را صرف می کنند ، فراهم می کند.

با توجه به توضیحات فوق ، نتیجه گیری کلی این است که افزایش سرعت پول نشانگر یک اقتصاد واقعی قوی است و کاهش سرعت پول نشانگر یک اقتصاد واقعی ضعیف است که در آن پول با سرعت قوی در حال تغییر نیست.

با این حال ، بیانیه فوق و نمودارها حاکی از آن است که فعالیت اقتصادی (همانطور که توسط M2 اندازه گیری می شود) از سال 1959 ضعیف ترین است. این قطعاً اینگونه نیست و دلیل آن از توضیحات زیر مشخص است.

با توجه به پاسخ های سرمایه گذاری ، معادله تولید ناخالص داخلی با سرعت پول به شرح زیر است -

تولید ناخالص داخلی = عرضه پول x سرعت پول

به عبارت دیگر ، سرعت پول تولید ناخالص داخلی توسط عرضه پول تقسیم می شود.

در معادله فوق ، اگر رشد تولید ناخالص داخلی نسبت به عرضه پول با سرعت کمتری داشته باشد ، حتی اگر رشد تولید ناخالص داخلی پایدار باشد ، سرعت پول کاهش می یابد.

نکته منفی در اینجا این است که بیشتر M1 و M2 برای سوختن رشد تولید ناخالص داخلی کوچکتر مورد نیاز هستند در حالی که نکته مثبت در اینجا این است که فعالیت اقتصادی واقعی مطمئناً در سطحی که توسط داده های سرعت پول نشان داده شده است نیست.

برای چشم انداز همه چیز ، نمودارهای زیر پس از بحران مالی ، سهام پول M1 و M2 را افزایش می دهد.

هر دو M1 و M2 افزایش یافته اند و این به سرعت پول M1 و M2 پایین تر ترجمه شده است حتی اگر رشد تولید ناخالص داخلی در گذشته اخیر قوی باشد.

نکته من بیشتر توسط نمودار زیر توضیح داده شده است که ذخایر اضافی موسسات سپرده گذاری با فدرال رزرو را ارائه می دهد.

در چند سال گذشته ، ذخایر اضافی بانکها با فدرال رزرو متورم شده است و نتیجه گیری این است که بانک ها در زمان های دشوار محافظه کار بوده اند. در حالی که سیاستگذاران سیاست های پولی انبساطی را دنبال می کردند ، بانک ها از ریسک خودداری کرده اند. بنابراین ، جریان نقدینگی به اقتصاد واقعی توسط بانکهای محافظه کار محدود شده است. این با این نکته پیوند می زند که رشد عرضه پول از نظر رشد فعالیت اقتصادی کاملاً منعکس نمی شود.

با توجه به این نکات و نمودارها ، مشخص است که کاهش سرعت پول به طور مستقیم با فعالیت اقتصادی "بسیار کم" مرتبط نیست. در مقابل ، من معتقدم که با اطمینان از اعتماد به نفس در اقتصاد ، رشد اعتبار احتمالاً قوی خواهد بود و این باعث رشد اقتصادی بیشتر خواهد شد.

من هنوز محتاط خواهم ماند و مراقب تأثیر افزایش نرخ بهره در سناریوی نقدینگی و اقتصادی هستم. از دیدگاه سرمایه گذاری ، سطح بالایی از نقدینگی در سیستم مالی برای سهام (جاسوسی) مثبت است. نقدینگی قوی در سیستم مالی نیز با توجه به افق سرمایه گذاری میان مدت تا بلند مدت ، برای طلا (GLD) مناسب است.